ضرورت تعامل بین معدنکاران و سازمان محیط زیست

بهرنگ پور غفاری عضو کمیسیون خانه اقتصاد ایران در گفتگو با اتاق خبر گفت: کارشناسان محیط زیست و جامعه معدنی در یک جبهه فعالیت می کنند و نمی توان این دو را از یکدیگر جدا کرد چراکه وجوه مشترک زیادی میان فعالیت این دو حوزه وجود دارد که با مدیریت درست می توانند مکمل یکدیگر باشند.

وی درباره وجود بعضی تداخل ها و اختلافات میان معدنکاران و کارشناسان محیط زیست گفت: نبود صراحت لهجه در قانون معادن و معدنکاری به شیوه ی سنتی و همچنین بی توجهی معدنکاران به هشدارهای محیط زیست باعث شده این دو حوزه مقابل یکدیگر قرار گیرند.

این کارشناس امور معدنی با اشاره به اینکه منابع معدنی در مناطق دور افتاده ی کشور وجود دارند گفت: عمدتا این مناطق توسعه نیافته هستند که جامعه معدنی با رفتن به این نقاط با خود سرمایه، صنعت و توسعه یافتگی می برد و تمام این مسائل می تواند کمک زیادی به حفظ محیط زیست کند. این در حالی است که این باور غلط وجود دارد که هر جایی که فعالیت معدنی صورت می گیرد الزاما محیط  زیست تخریب می شود .

وی تصریح کرد: قانونی که در اکثر کشور ها سبب ایجاد توازن میان فعالیت معدنکاران و محیط زیست می شود این است که پیش از آغاز فعالیت های معدنی بررسی های زیست محیطی انجام می شود سپس آن معدن شروع به کار می کند.

پور غفاری ادامه داد: با اجرای این قانون معدنکار در 4 پلت فرم کار معدنی را پیش می گیرد که مرحله ی آخر آن بازسازی است. در معنای زیست محیطی این رویه بدین صورت است که نهایتا آن معدن به شکل قبل از استخراج باز گردد که امکان کاشت درخت و ایجاد پوشش گیاهی در آن وجود داشته باشد.

این کارشناس ارشد معدن با تاکید بر اینکه بسیاری از قوانین در بخش معدن لازم است مورد بازنگری قرار بگیرد گفت: قرار گرفتن یک معدن در منطقه حفاظت شده باعث می شود تا بسیاری از مجوز های این کار لغو شده و این صنعت را با دشواری همراه سازد.

وی اظهار کرد: برای رفع این مسائل لازم است بعضی قوانین مورد بازنگری قرار گیرد ویا در صورت لزوم انعطاف نشان دهند.

پورغفاری با تاکید بر اینکه بسیاری از معدنکاران با قوانین زیست محیطی آشنا هستند گفت: فعالان این حوزه می دانند که با بکار گیری چه شیوه های کارآمدی میزان آلودگی را در مناطق معدنی کاهش دهند و همواره در حفظ پوشش گیاهی و حیات وحش آن مناطق کوشا باشند.

عضو کمیسیون خانه اقتصاد ایران در ادامه اعلام کرد: در واقع تعداد معدودی از معدنکاران هستند که نسبت به محیط زیست و حفاظت از آن بی اعتنا هستند که می توان به روش قانونی به اصلاح عملکرد آنها پرداخت.